

بدنبال عمل پلیکاسیون شرایط جدیدی ایجاد می شود که بطور غیر قابل اجتناب محدودیت ها و مشکلاتی ممکن است برای بیماران بوجود اورد.
از جمله آنها حالت تهوع رفلکسی به مدت حداکثر 48 ساعت؛
درد های پریودیک ناحیه فوقانی شکم بعلت انقباضات عضلات معده در 2-3 روز اول بعد از عمل؛
ضعف واضح و چشمگیر در دوران یک هفته اول بعد از عمل؛
ترش کردن و پس زدن ترشحات معده به داخل مری بعلت فضای محدود معده و فشار بالای داخل معده بعد از عمل؛
باد گلوی بعد از عمل بعلت بلع هوا حین خوردن مایعات و نبود فضای کافی در معده و عملا اجبار به خروج هوا از معده به بیرون از راه دهان تا زمانی که فرد بتواند جلوی بلع هوا را حین خوردن بگیرد
و تغذیه خیلی محدود و با فواصل کم در 45 روز اول بعد از عمل می باشد.
جدای از موارد فوق ممکن است بعنوان عارضه بعد از عمل سه مشکل مهم رخ دهد:
الف) تنگ شدن بیش از حد مسیر خروجی معده بعلت پلیکاسیون معده در فرم خیلی شدید و گیر کردن چین های به داخل رانده شده در مسیر تنگ شده معده؛ در این حالت تهوع بیمار تداوم داشته و بهیچوجه کاهش نمی یابد. بزاق دهان بصورت استفراغ؛ مرتبا همراه مقادیر زیاد کف خارج می شود و در صورت تاخیر در اصلاح محل دوخت و دوز می تواند منجر به اختلالات الکترولیتی و عوارض مربوطه شود.
علت بروز این عارضه دوختن قسمت انتهایی معده نظیر قسمت فوقانی معده است. چرا که در قسمت دیستال معده و بعد از قسمت تنه معده چین های زیادی به داخل معده رانده شده است و اگر در قسمت انتر فضای کافی در معده باقی نگذاریم چین های به داخل رانده شده ممکن است در مسیر خروجی گیر کنند. لذا جهت جلوگیری از این مشکل باید مسیر دوختن معده در انتر با مسیر دوختن معده در تنه در یک خط باشد و کم شدن حجم چین های رانده شده در انتر موجب این نشود که پلیکاسیون را در این ناحیه تنگ تر کنیم.
در قسمت ابتدایی معده نیز چنانچه زاویه هیس را کاملا آزاد کنیم و فوندوس معده را به داخل چین دهیم باعث می شود که مخاط چین خورده به داخل؛ براحتی وارد مری شده و تابلوی انسداد قسمت انتهایی مری را ایجاد کند. برای جلوگیری از این مشکل توصیه به حفظ زاویه هیس و چین دادن معده در خم بزرگ در دو لایه که به هم وصل می شوند می شود. در این حالت معده چین خورده به داخل عملا در جداره خم بزرگ معده فیکس می شود و امکان تحرک نخواهد داشت.
شیوع این عارضه در بین بیماران مولف سه مورد از 700 مورد بیمار عمل شده بوده است.
ب) سوراخ شدن معده: مکانیزم ایجاد این عارضه می تواند
A) در محل گرفتن معده با وسیله مخصوص نگهدارنده معده باشد؛
B) یا در محل بخیه ها بعلت تحت کشش بودن غیر عادی یک نقطه و یا بعلت ایراد تکنیکی بوده و یا نهایتا
C) بعلت بیرون زدگی چین به داخل رانده شده از بین بخیه ها و ایجاد حالتی نظیر روده کور و یا بادکنک با دهانه تنگ و یک طرفه که بتدریج بزرگ تر شده تا بترکد باشد. این حالت اخیر معمولا در بالاترین نقطه معده و در فوندوس که معده نازک تر و بدنبال پلیکاسیون ایسکمیک تر هست رخ می دهد.
تابلوی این حالت در اوائل بروز این عارضه بسیار مبهم و گمراه کننده است و تشخیص سریع این عارضه و درمان به موقع ان است که می تواند جلوی مشکلات عدیده بعدی را بگیرد. مهمترین نکاتی که می تواند کمک کننده باشد: درد بهنگام تنفس عمیق در پهلوی چپ؛ افزایش ضربان قلب و تنفس؛ لکوسیتوز شدید و نهایتا احساس ناخوشایند بیمار می باشد.
در صورت تشخیص سریع براحتی محل سوراخ شده را می توان به روش لاپاروسکوپی شناسایی و درمان کرد. و چنانچه دیر تشخیص داده شود عفونت های مقاوم و سپسیس شکمی می تواند حتی کشنده باشد.
در تجربیات مولف تا به حال سه مورد سوراخ شدگی معده رخ داده است که یکی در محل گراسپر؛ یکی در محل بخیه و یکی نیز با مکانیسم بیرون زدگی چین معده از بین سوتور ها بوده است.
به دنبال اصلاح تکنیک پلیکاسیون و کاربرد دو ردیف بخیه در مسیر چین خوردگی معده؛ عملا امکان بیرون زدگی چین پلیسه شده به خارج منتفی شده است.
ج) دوباره چاق شدن: اگر چه بعد از عمل بیماران دارای احساس بی میلی به غذا و سیری کاذب می باشند و حجم موثر معده شان کمتر از 50 سی سی می باشد ولی به مرور زمان و طی 4 سال تا حجم 250 سی سی می رسد. در طی این زمان در افراد با انگیزه بالا در رعایت رژیم غذایی و اجرای ورزش پاسخ بدن معمولا مناسب و چشمگیر می باشد.
چنانچه طی این 4 سال نحوه زندگی بیماران اصلاح نشود و فعالیت بدنی و نوع خورد و خوراک شان تغییر نیابد؛ عملا در معرض عود چاقی بصورت تدریجی قرار خواهند گرفت؛ چیزی که در متد های دیگر جراحی چاقی بروش کوچک کردن معده نظیر اسلیو و یا باندینگ نیز دیده می شود.
در امار مولف عملا علیرغم انتخاب با وسواس بیماران جهت این عمل؛ بعد از 4 سال حدود 15% بیماران مجددا مبتلا به چاقی شده اند که موید عدم پایبندی به برنامه جدید غذایی و فعالیت بدنی روزانه می باشد.
توصیه می شود اگر بیماران قصد استفاده از پلیکاسیون جهت درمان بیماری چاقی را دارند؛ و می خواهند از حداقل ریسک جانی در رسیدن به وزن مناسب استفاده کنند؛ حتما از لحاظ روحی پذیرش برنامه جدید زندگی خود را شامل تغییر در مدل خورد و خوراک و افزایش فعالیت های بدنی را در خود مطمئن شوند.