

افزایش وزن افراد اگر از مرزهای خطر عبور کند و موجب بروز بیماری چاقی شود؛ عملا موجب ظهور عوارض بیشماری در کلیه سیستمهای بدن می شود.
تعیین این مرز با محاسبه وزن افراد به کیلوگرم؛ تقسیم بر قد با واحد متر به توان دو؛ امکان پذیر می باشد.
BMI=W (kg)/H*H (meter)
در حالت عادی این عدد بین 18 تا 25 بوده و چنانچه BMI فردی بین 25 تا 30 باشد بعنوان فرد دارای اضافه وزن محسوب می شود. افراد با BMI بین 30 تا 40 مبتلا به چاقی بوده و اگر بالای 40 برسد بعنوان بیماری چاقی قلمداد می شود.
در مواردی که ثانویه به چاقی؛ فرد مبتلا به بیماری خاصی شده باشد؛ نظیر مرض قند و یا کمر درد و … در این حالت بیماری چاقی از BMI بیشتر از 35 در نظر گرفته می شود.
به عنوان مثال فردی با 167 سانتیمتر قد و 106 کیلوگرم وزن؛ BMI به میزان 38 دارد.
خانمی با وزن 125 کیلوگرم و قد 172 سانتیمتر BMI معادل 42 دارد.
خانمی با قند خون ناشتای 163 و وزن 95 کیلوگرو و قد 157 سانتیمتر؛ علیرغم BMI 38 ولی در گروه بیماری چاقی قرار می گیرد.
توضیح شکل: دکتر محمد طالب پور حین پلیکاسیون بیمارچاق
مبتلایان به بیماری چاقی از آنجا که نمی توانند در دراز مدت با رعایت رژیم غذایی و ورزش لاغر شوند و بعلت ضعف اراده و یا وابستگی روحی به پر خوری؛ عملا درمان اصلی بیماری چاقی را که همان رعایت رژیم غذایی و ورزش می باشد؛ را نمی توانند رعایت کنند؛ لذا کاندیدای جراحی های چاقی با هدف ایجاد زمینه ای مناسب برای لاغر شدن می باشند.
انتخاب نوع عمل مناسب برای هر بیمار؛ به عوامل متعددی وابسته می باشد که به تفصیل بیان می شود.